راهنمای نهایی ساز های کوبه ای

راهنمای نهایی ساز های کوبه ای بیشتر سازها در پنج گروه قرار می گیرند: زهی، بادی چوبی، برنجی، ضربی و صدای انسان. از میان این پنج خانواده، سازهای کوبه‌ای قدیمی‌ترین شکل سازهای موسیقی ساخته دست بشر هستند و شامل انواع مختلفی از اندازه‌ها، شکل‌ها، صداها و سبک‌های نوازندگی هستند.

سازهای کوبه ای چیست؟

خانواده سازهای کوبه ای شامل ممبرانوفون و ایدیفون است. ممبرانوفون یا طبل، سازهایی هستند که وقتی نوازنده به غشایی که به شدت روی یک قاب کشیده شده است، چوب باریک ویولن نوازی صدا تولید می کنند. Idiophone ها سازهایی هستند که زمانی که کل ساز در پاسخ به ضربه می لرزد صدا تولید می کنند. نوازندگان کوبه ای سازهای خود را با دستان خود یا با کوبنده می نوازند، اصطلاحی است که درام، پتک، میله، یا برس سیمی را توصیف می کند.

19 نوع ساز ممبرانوفون کوبه ای

تقریباً هر ژانر موسیقی دارای نوعی طبل زدن است و انواع بی‌شماری از طبل‌ها در فرهنگ‌های جهان وجود دارد، از جمله:

1. Congas: Congas طبل های دستی بلند و عمیقی هستند که روی زمین یا روی سخت افزارهای کروم مطالعه قرار می گیرند.
2. Bongos: Bongos طبل های دستی بلندی هستند که کوچکتر از congas هستند و صدای بلندتری تولید می کنند.
3. تیمبال ها: تیمبال ها طبل های کوچکی با اسکلت فلزی هستند که روی پایه نصب می شوند و با کوبنده ها نواخته می شوند. یک نوازنده تیمبال معمولاً دو طبل به اضافه زنگ گاو و شاید یک بلوک چوبی به عنوان بخشی از کیت خود دارد.
4. Mridangam: تصور می شود که قدیمی ترین نوع طبل است که هنوز مورد استفاده قرار می گیرد، mridangam دو وجه طبل دارد - یک صورت چپ و یک صورت راست. نوازندگان سنتی مریدانگام مخلوطی از آرد و آب را به سمت چپ صورت می‌مالند تا صدای آن را هنگام بازی کاهش دهد.
5. تابله: طبلا رایج ترین ساز کوبه ای در موسیقی سنتی هند است که معمولاً با یک سیتار جفت می شود. Tablas از دو طبل تشکیل شده است - یک "طبل نر" که صدای باس تولید می کند و یک "درام زن" که صدای تنور تولید می کند.
6. Djembe: دیمبه یک طبل جام آفریقایی شکل است که نوازنده آن را بین زانوهای خود می گیرد و با دستان خود می نوازد.
7. طبل سخنگو: طبل سخنگو طبلی است به شکل ساعت شنی که سرهای طبل در دو طرف آن قرار دارد. طبل های سخنگو نام خود را از این تصور گرفته اند که می توانند صداهای گفتار انسان را تقلید کنند.
8. نگوما: نگوما یک طبل بشکه ای آفریقایی است که روی زمین می نشیند. درامر با چوب کوب های بزرگ به آن ضربه می زند.
9. درام باس ارکسترال: درام بیس کلاسیک از نظر منشأ شبیه به درام باس موجود در یک مجموعه طبل استاندارد است، اما قطر آن بسیار بیشتر است، درام باس کلاسیک از یک قاب آویزان می شود. نوازنده کوبه ای با پتک های دستی به آن ضربه می زند.
10. تنور درام: تنور درام با صدای بلندتر از درام باس اما با صدای پایین تر از تله درام، درام تنور گرد و با عمق متوسط ​​است. طبل نواز آن را با پتک یا چوب طبل می نوازد.
11. طبل جانبی: اصطلاح «درام جانبی» در موسیقی کلاسیک برای توصیف یک درام استفاده می شود که معمولاً تله آن باز شده است. درام‌های جانبی در اکثر موسیقی‌های کلاسیک معاصر به‌طور برجسته‌ای ظاهر می‌شوند، چه بخشی از یک مجموعه درام استاندارد باشند یا نباشند.

12. بودران: بودران یک طبل سنتی ایرلندی است که گاهی اوقات به موسیقی ارکسترال راه پیدا می کند، به ویژه زمانی که آهنگسازان از جزایر بریتانیا یا ایرلند هستند. بودران بدون هیچ صدایی شبیه تنبور است. بازیکن با یک کوبنده کوچک به آن ضربه می زند. بیشتر بودران ها هنوز با پوست بز واقعی درست می شوند.
13. تیمپانی: همچنین به عنوان طبل کتری نیز شناخته می شود، مجموعه های تیمپانی شامل طبل های عظیمی است که روی زمین در مقابل نوازنده قرار می گیرند و نوازنده با پتک های نمدی به آنها ضربه می زند. گام های تیمپانی را می توان با استفاده از پدال پا تنظیم کرد که سر درام را شل و سفت می کند.
14. کیک درام: که به طبل باس نیز معروف است، کیک درام یک طبل بزرگ و با صدای عمیق است که روی زمین می نشیند و با پدال پا نواخته می شود.
15. Snare Drum: یک طبل روشن و سه گانه که دارای سیم های تله فلزی است که در زیر سر درام پایینی آن قرار دارند. به طور معمول، یک درامر با دست غیر غالب خود دام می نوازد. درام‌های بزرگ‌تر که روی بدنه نصب شده‌اند، پایه اصلی موسیقی گروه مارش هستند.
16. تام طبقه: طبل تام تام عمیق و کم صدایی که روی پاها نزدیک دست غالب درامر قرار می گیرد.
17. Rack Toms (گاهی اوقات به نام های تام و کم تام): این جفت طبل تام تام بالای درام ضربه آویزان است. آنها صدایی با صدای بلندتر از تام کف تولید می کنند.
18. تنبور: با ردیابی به خاورمیانه، تنبور می‌تواند بخشی از مجموعه درام باشد، یا به عنوان یک ساز مستقل نصب شود یا بالای کلاه‌های هیکل قرار گیرد. یک تنبور می‌تواند سر طبل داشته باشد یا می‌تواند به طور انحصاری صدا را از طریق زیل‌ها (یا جرنگ‌های خود)، که دیسک‌های فلزی در اطراف قاب تنبور نصب شده‌اند، تولید کند. برخی از بازیکنان پاندیرو را انتخاب می کنند که از بستگان نزدیک تنبور سنتی است.
19. Surdo: یک نوع برزیلی بدون صدا بر روی درام باس که با کوبنده های دستی نواخته می شود.

24 نوع ساز کوبه ای ایدیفون

هنگامی که یک نوازنده کوبه ای به آنها ضربه می زند صدا تولید می کند که باعث چوب باریک ویولن نوازی می شود کل ساز به لرزه درآید. در سرتاسر دنیای موسیقی، ادیوفون های ماندگار زیادی وجود دارد، از جمله:

1. سنج: بیشتر سنج ها دیسک های برنجی منحنی هستند که در اندازه های وسیعی ظاهر می شوند. سنج های درام کیت شامل هی-هت، سنج سواری، سنج تصادفی و سنج اسپلش هستند که هر کدام روی پایه سنج نصب شده و با کوبنده ها بازی می کنند. سنج های تصادفی گروه ارکستر و راهپیمایی به صورت جفت دستی ظاهر می شوند. هنگامی که یک نوازنده یک سنج را از روی دیگری می لغزد، صدا تولید می کنند. سنج های انگشتی، همانطور که از نامشان پیداست، به اندازه ای کوچک هستند که می توان آنها را روی انگشتان بازیکن قرار داد.
2. Crotales: همچنین به عنوان سنج عتیقه شناخته می شود، crotales از مجموعه ای از سنج های کوچک ساخته شده است و ممکن است در همه چیز از موسیقی کلاسیک تا پروگرسیو راک دهه 1970 یافت شود.
3. کلوها: کلوها میله های چوبی هستند که روی هم کلیک می کنند و صدایی بی صدا تولید می کنند. آنها پایه اصلی موسیقی سالسا هستند.
4. بلوک های معبد: بلوک های معبد مجموعه ای از بلوک های چوبی شیب دار هستند که در گروه های کلاسیک محبوب هستند.
5. آگوگو: آگوگو یک زنگ فلزی (یا جفت زنگ) است که اغلب در موسیقی سامبا نمایش داده می‌شود.
6. گانزا: گانزا یک جغجغه فلزی بدون صدای است که در برزیل توسعه یافته و در سامبای برزیلی محبوب است.
7. تنبور بدون سر: این ساز تنبوری بدون غشاء است. از طریق لرزش قاب و صدای جرنگ صدا تولید می کند.
8. درام شکافی: درام شکافی که به نام طبل چوبی نیز شناخته می شود، با وجود نامش ممبرانوفون نیست. در عوض، یک درام شکافی، یک اصطلاح است که از یک کنده توخالی ساخته شده است.
9. Udu: Udu یک ادیوفون تنظیم نشده شبیه یک کوزه توخالی است.
10. Cajón: منشأ آن در پرو، cajón (یا cajón de rumba) یک جعبه چوبی توخالی است که معمولاً در یک طرف آن تله‌های داخلی وجود دارد. بازیکنی روی کاخون می نشیند و با دستان خود به آن ضربه می زند (و گاهی اوقات کتک می زند).
11. گونگ: گونگ یک دیسک فلزی معلق است که هم در موسیقی کلاسیک غربی و هم در موسیقی سنتی شرقی یافت می شود. ارکسترها به ویژه از نوعی گونگ که به تام تام معروف است علاقه دارند.
12. ماراکاها: ماراکاها که در ونزوئلا سرچشمه می‌گیرند، اما در موسیقی آمریکای لاتین محبوب هستند، تکان دهنده‌های چوبی با دسته هستند.
13. Castanets: کاستانت ها اصطلاحات چوبی دستی هستند که به صورت جفت عرضه می شوند. وقتی پخش کننده دو تا از آنها را به هم می زند، صدای کلیک تولید می کنند.
14. Güiro: Güiro اصطلاحی است که از کدوی خشک تهیه می شود. به طور معمول، یک نوازنده کوبه ای با مالیدن برس های سیمی به آن گیرو می نوازد.
15. شکر: کدوى خشکى است که با تورى از مهره ها پوشانده شده است. اصالتاً از غرب آفریقا و در سنت های آمریکای لاتین محبوب است، در هنگام تکان دادن صدا تولید می کند.
16. زنگ های لوله ای: این زنگ ها زنگ هایی هستند که نوازنده با کوبنده آن ها را می زند.
17. Mbira: Mbira که بیشتر به عنوان یک پیانوی انگشت شست آفریقایی شناخته می شود، حاوی کلیدهای جداگانه ای است که نوازنده آنها را فشار داده و رها می کند و باعث لرزش آنها می شود.
18. کاباسا: کاباسا نوعی شیکر آفریقایی است که از پیچیدن زنجیرهای فلزی به دور استوانه چوبی ساخته می شود.
19. زیلوفون: زیلوفون یک ساز کوبه ای تنومندی است که از میله های چوبی مانند کیبورد پیانو ساخته شده و نوازنده با پتک های نمدی به آن ضربه می زند.
20. ماریمبا: ماریمبا یک ساز موسیقی است که بسیار شبیه زیلوفون است، اما با دامنه و طنین انداز بیشتر در زیر میله های چوبی آن.
21. ویبرافون: اقتباسی از زیلوفون، ویبرافون دارای میله های فلزی و یک تشدید کننده الکتریکی داخلی است که صدای ساز را پخش می کند. ویبرافون در اصل یک ماریمبای فلزی متصل به برق است.
22. Glockenspiel: گلوکنسپیل عضو کوچکتری از خانواده زیلوفون و ویبرافون است که حاوی میله های فلزی کوچکی است که گامی مشخص با رنگ های متعدد ایجاد می کند.
23. درام فولادی: درام فولادی یک ادیوفون است که از یک درام فلزی مقعر ساخته می شود. بازیکن می تواند با ضربه زدن به قسمت های مختلف درام به زمین های مختلف برسد.
24. Cowbell: زنگ گاو زبانی فلزی توخالی است که به نام وسیله ای مشابه به گردن برخی از گاوهای اهلی آویزان شده است.